Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych

Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych określa podstawowe zasady i instytucje dotyczące systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce.

Zgodnie z przepisami ustawy, ubezpieczenia społeczne obejmują:

• ubezpieczenie emerytalne;
• ubezpieczenia rentowe;
• ubezpieczenie w razie choroby i macierzyństwa, zwane „ubezpieczeniem chorobowym”;
• ubezpieczenie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwane „ubezpieczeniem wypadkowym”.

Ustawa określa zasady:

• podlegania ubezpieczeniom społecznym;
• ustalania składek na ubezpieczenia społeczne oraz podstaw ich wymiaru;
• prowadzenia kont ubezpieczonych oraz kont płatników składek;
• działania Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS);
• organizację, zasady działania i finansowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS);
• działania Funduszu Rezerwy Demograficznej (FRD);
• kontroli wykonywania zadań z zakresu ubezpieczeń społecznych.

Ustawa określa również zasady, tryb i terminy:

• zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych,
• prowadzenia ewidencji ubezpieczonych i płatników składek,
• rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz zasiłków z ubezpieczeń chorobowego i wypadkowego,
• opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.

Ustawa stoi na gruncie równego traktowania wszystkich ubezpieczonych bez względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, stan cywilny oraz stan rodzinny.